Murielle Scherre richtte in 2003 haar eigen lingeriemerk op. La fille d'O groeide intussen uit tot de stem van een generatie. Duurzaamheid, body positivity en genderfluïditeit waren kernwaarden lang voor de mode- en mediasector ze oppikten. Frontvrouw Murielle laat zich vooral inspireren door krachtige vrouwen uit haar omgeving en vertaalt dat naar avant-garde lingerie.

Ik denk niet aan één specifiek moment. Gewoon het feit dàt la fille d’O bestaat en dat al 20 jaar, is een grote verwezenlijking. Ik ben niet het archetype van een ondernemer, al helemaal niet toen ik eraan begon. Maar het is me gelukt: een duurzaam, innovatief bedrijf runnen met een volledig Belgische productie en wereldwijde verkoop. Het is ongelooflijk fijn dat we onafhankelijk zijn en met ons team van zeven gewoon kunnen beslissen wat we maar willen. Bij onze start in 2003 zette niemand binnen de modesector in op duurzaamheid en ook voor een inclusief mensbeeld – zonder fotoshop – was er weinig animo. Toen was ik een soort joker die in debatten mocht komen opdraven om als enige vrouw de boel wat op te leuken met prentjes van schaars geklede personen. Ondertussen kan ik gaan spreken als pionier. Ik denk dat de samenleving en de publieke opinie er 20 jaar over deed om te snappen dat duurzaamheid de enige weg is. Nu komt Europa met maatregelen waarbij duurzaamheid eindelijk niet langer optioneel is. Je wordt verplicht om aan te tonen hoe en waar datgene wat je verkoopt gemaakt is. En dat is geen moment te vroeg. Ik ben benieuwd hoe die mastodonten van bedrijven hun spreekwoordelijke tankers gaan draaien in de veel te smalle vaargeul van greenwashing. Ze mogen mij altijd bellen voor advies.

Het gaat goed. Door corona en de oorlogen ben ik zakelijk iets stouter geworden. Ik heb meer lef om nog meer verandering te brengen daar waar de structuur een beetje suf is geworden. Dat deed ik in eerste instantie vooral naar buiten toe, door innovatie te brengen in lingerie-ontwerp. Maar na 20 jaar ontstond er ook binnen ons bedrijf een structuur en ik merkte dat ik ook daar veel kan tweaken. Momenteel stellen we heel wat ankerpunten van de mode in vraag. Wat betekent een seizoen, een nieuwe collectie, stockbeheer, prijszetting? Ik voel dat ik nu op een punt sta om nog veel meer nieuwe dingen te proberen. Dat is heel fijn. De voorbije jaren heb ik veel tussenpersonen weggehaald tussen mij en mijn klanten. Ik beheer ook zelf onze Instagram-account en het is fijn om zo eerstelijnsreacties op te vangen. Het zorgt ervoor dat ik relevante dingen kan blijven maken, dingen waar klanten naar vragen. Het is ook boeiend om te zien hoe iets groeit. We hebben enkele jaren geleden een genderinclusieve collectie gemaakt. Intussen is die niet meer afgelijnd:  de ‘bottom cup’ fit passen we nu toe in maatwerk op de hele collectie. Alsof het concept wortels heeft gegroeid binnen het bedrijf. Ik vind het fantastisch om dat te zien gebeuren. Hetzelfde geldt voor de prothesebeha die ik ontwikkelde. Waar dat ooit letterlijk één beha was, kunnen we nu de hele collectie aanbieden als basis voor maatwerk met het oog op protheses.

Dat heb ik zelf heel goed voor ogen, maar hou ik liefst nog even geheim. Ik ben aan een paar projecten aan het werken die vanuit mijn hoofd naar de realiteit aan het reizen zijn. Dat duurt even. Maar ik heb er geduld en goede moed in. Ze zijn onderweg.  Als ik een grote gemene deler moet zoeken tussen de nieuwe projecten, dan merk ik dat ik vooral bezig ben met het laten wortelen van de ideeën die ik in het verleden heb gezaaid. Zo zorg ik ervoor dat mijn zaailingen niet zomaar wegwaaien maar dat ze beter bestand zijn tegen de rukwinden en droogtes in het huidige economische klimaat. De projecten situeren zich op voor la fille d’O onontgonnen terrein. Het gaat om welzijn, daar waar la fille d’O ondersteuning geeft aan hoe je je nu al voelt. Daarnaast werk ik aan de verdere ontwikkeling van ons Belgisch vakmanschap en het bestendigen daarvan voor de toekomst. Ik wil ook nog meer in directe communicatie gaan met de fabelachtige mensen die me omringen. Zodat hun wijsheid niet alleen aan mij blijft kleven, maar ook aan een groter publiek. Ik ga vaak aan de slag in mijn spreekwoordelijke tuin, als ik het zo bekijk. Volgende keer als we elkaar spreken, hoop ik je daar de vruchten van te mogen delen.