Bram Michielsen is een verhalenverteller en schrijver pur sang, die via zijn liefde voor het visuele toevallig de gamingsector is ingerold. Om de sector in België meer vruchtbaarheid te geven, organiseert hij met zijn collectief The House of Indie vernieuwende initiatieven, die zowel bij een jong als bij een ouder publiek in de smaak vallen.
Bram Michielsen van The House of Indie
Gamen en schrijven lijken me twee onverenigbare activiteiten. Hoe belandt een schrijver in de gamingsector?
Het is via mijn schrijverspositie in de strip- en de filmwereld dat ik toevallig met de gamingcommunity in contact ben gekomen. De verbondenheid die ik ervoer in het buitenland wilde ik naar België brengen. Met z’n vieren hebben we The House of Indie opgericht. Via allerlei activiteiten willen we developers bij elkaar brengen en de consument sensibiliseren voor het ruime aanbod in de gamingsector.
Is het Belgische publiek genoeg vertrouwd met gaming of zijn er veel vooroordelen?
Gamers doen zoveel meer dan elkaar in het gezicht schieten en met auto’s racen. De sector in België staat nu waar stripverhalen 15 jaar geleden stonden. Toen waren het figuren zoals Brecht Evens, Olivier Schrauwen en Judith Vanistandael die de strip als artistiek medium in Vlaanderen legitimeerden. Via strips wisten zij op een interessante en visueel experimentele manier heel persoonlijke verhalen te vertellen en volwassen thema’s te benaderen. Gaming bevindt zich nu ook op dat niveau. We hinken wel nog wat achter op onze buurlanden, maar als ik kijk naar wat studenten tegenwoordig maken, heb ik vertrouwen in de toekomst.
Waar houdt jouw collectief zich zoal mee bezig?
We hebben onze maandelijkse netwerkevents Indie Game Salon en ons jaarlijks festival Screenshake, te vergelijken met De Nachten in Antwerpen, een cultureel festival vol kruisbestuivingen dat toevallig over games gaat. Headstart is de naam van onze summer school, een persoonlijke format waarbinnen een groep van 15 jonge developers van over heel de wereld kennis en verhalen uitwisselen met elkaar en met ervaren developers. Het is ter aanvulling van het klassieke opleidingsmodel, omdat we merken dat heel wat afgestudeerden een aantal skills missen die je als developer echt wel nodig hebt. Op dit moment bekijken we hoe we Headstart kunnen uitbreiden naar Noord-Amerika en Scandinavië. Ik droom ervan om een summer school op elk continent neer te zetten.
Zijn developers in België eveneens onderhevig aan stress en de druk om op korte tijd een internationale monsterhit te scoren, zoals in Silicon Valley in Amerika?
Met ons collectief focussen we voornamelijk op Indies. Dit zijn onafhankelijke ontwikkelaars, kleine studio’s, die zonder grote uitgevers werken. In het algemeen is onze cultuur gefocust op winnaars en succesverhalen, hoewel er genoeg berichtgeving is rond burn-outs en faillissementen. Achter de schermen probeer ik een videogame incubator van de grond te krijgen, en één van de principes is dat mensen de kans moeten krijgen om te falen. Er zijn genoeg developers die op hun bek gaan, en dan misschien weer een tijdje deeltijds gaan werken, om dan later hun passie of project terug op te pikken. Zij zijn degenen die zorgen voor continuïteit binnen de sector, en niet voor het laatste nieuwe succes dat het hoofd van pas afgestudeerden op hol jaagt.
Ben je zelf een fervent gamer?
Omdat ik veel met de organisatie van gamegerelateerde events bezig ben, gaan mensen ervan uit dat ik daadwerkelijk ook veel games speel. Niets is minder waar. Ik kan daar haast geen tijd voor vrijmaken. Rond de festivalperiode speel ik meer games dan anders, omdat ik als organisator up-to-date moet blijven en een goede dwarsdoorsnede moet kunnen aanbieden van wat er leeft.
Dit interview werd afgenomen naar aanleiding van Antwerp.Works, het festival rond creatief ondernemen dat plaatsvond eind september 2016. Foto's © Bart Kiggen
