Tim Van Aelst probeert bewust niet al té Vlaamse formats te ontwikkelen, die makkelijk in het buitenland kunnen opgepikt worden. In sommige landen vechten zenders een duurbetaalde strijd om zijn programma’s uit. In andere landen worden ze dan weer voor een habbekrats verkocht. Een kwestie van vraag en aanbod… en van bekwame distributeurs.  

“Omdat ik geen tijd meer heb om alle landen af te schuimen met een programma, besteden we de verkoop uit aan een distributeur. Dat is soms frustrerend, want die weten niet altijd goed wat ze in handen hebben. Een goede producer doet zijn best om te begrijpen vanwaar een programma komt en wat het probeert te doen. Hij begint niet in het wilde weg dingen te veranderen, maar houdt rekening met de lokale markt. In het begin verkochten we aan iedereen. Maar dat liep soms helemaal fout. In Brazilië, bijvoorbeeld, is het format van Benidorm Bastards echt de nek omgewrongen. Ze vonden het daar niet nodig om zorgvuldig gekozen muziek te gebruiken, maar plakten er hedendaagse deuntjes op. Daardoor verliest het programma al zijn charme. Bovendien werden de oudjes geënsceneerd als perverse, verschrompelde mensen die aangebrande streken uithalen. Ze werden gebruikt in hun kwetsbaarste positie. Terwijl wij hen net bóven de jeugd zetten. Het is pas grappig als de underdog wint.”

“Het leuke aan tv is dat je geen grote investeringen moet doen. Je kan gewoon met je iPhone kleine pilots draaien en die meteen laten zien. Binnen de minuut weet je of iets werkt. Buikgevoel liegt nooit.”

Het cultuurverschil is niet het enige potentiële struikelblok bij ondernemen in het buitenland. Ook de krachtsverhoudingen liggen er vaak helemaal anders dan in België. “In Amerika, bijvoorbeeld, is money power. Wie het geld heeft, heeft het voor het zeggen. Bij ons heeft de creative, de persoon die het geld krijgt, veel meer in de pap te brokken. Dat maakt dat je als kleine Belgische speler iets moet aanbieden dat er echt uitspringt. Je moet risico’s nemen. Ik ga niet naar tv-beurzen om te verkopen, maar om te kijken wat er nog niet gemaakt wordt!”